Xanadu en Wil, wat jullie zeggen herken ik wel.

Ik denk ook niet dat ik/wij een jeugdtrauma hadden, maar de verhoudingen waren het laatste jaar/de laatste jaren wel scheef gegroeid. Tja dat sluipt erin. Je belooft immers in goede en kwade dagen dus de dag dat het minder goed gaat met je man loop je niet ineens weg. Dat leer ik nu ook wel gaandeweg. Grenzen stellen. Want nu nog steeds vraagt hij bv wat volgens mij dan de oplossing is. En nu nog steeds vind ik het het moeilijkst van al om hem daarin los te laten. Want ik kan het niet oplossen.

Ik merk hier nu wel aan sommige dingen dat hij op zijn minst werkt aan wat hij denkt dat de oplossing is. Hij probeert heel hard zijn eigen zaak weer van de grond te krijgen. Is dat the way out, wie zal het zeggen. Het probleem met de zaak was in elk geval heel zeker wel the way in. (of tenminste: voor een groot deel). En dat maakt het voor mij dus nog moeilijker om toch vol te houden en het hem zelf te laten doen, want het zit in mijn natuur om mensen te willen helpen en zeker als ik dan zie dat er toch wel een soort klik is om op zijn minst te willen werken aan een oplossing. (En dat zie ik nu toch al wel een aantal weken/maanden vrij consistent, dus niet even een paar dagen).

2018 R - 13-02-2019 - 16:13

@Xanadu Zeker met die laatste zin ben ik het helemaal eens. Tenzij je mc'er, zoals die van Wil, serieuze intenties heeft voor een poging tot herstel van de relatie en dat ook duidelijk laat blijken in al zijn acties (sm weg, in therapie etc.). En je daar zelf dan ook nog voor openstaat natuurlijk.

November 2015 Sanne - 13-02-2019 - 16:11

Dat heb je mooi gezegd Sanne. Ik erken ook dat er onderliggend veel redenen zijn om met een bepaald persoon verder te willen in het leven. Waarom mijn stellige mening was dat onze liefde echt was en alles kon doorstaan. Waarom geloofde ik daar zo heilig? Waarom wilde ik daaraan vasthouden ook al zag ik hem wegglijden zn MLC in? Allemaal zaken die ik heb onderzocht voor mezelf. Dat heeft mij veranderd. Meer inzicht gegeven. Patronen doorbreken.
Fijn dat je jezelf even hebt verduidelijkt . Het is een levende hel waarin je terecht komt en je moet juist meer zelfvertrouwen krijgen dan dat je nog meer het gevoel krijgt ik had dit of dat moeten doen . Er is niks wat je kunt doen behalve je terugtrekken je eigen leven weer opbouwen en afscheid nemen van wat was.
Xanadu 2017

Xanadu - 13-02-2019 - 15:55

@Xanadu Er is inmiddels al veel (terecht) gereageerd op mijn post. En nee, ik bedoel niet dat je de mc van je partner had kunnen voorkomen door een lievere, betere partner te zijn of zoiets. Ik denk dat je zijn crisis zeker niet had kunnen voorkomen. Maar relaties hebben wel zo ieder hun eigen ongezonde patronen. Op onbewust niveau kies je een partner vanuit je eigen patroon/ behoeftes en problematiek. Uit jouw verhaal lijkt naar voren te komen dat je je partner niet alleen tijdens de mc maar ook daarvoor altijd al aan het redden was. En nee, je had het lege gat in hem nooit kunnen vullen. Eigenwaarde creëren is iets wat iemand alleen zelf van binnenuit kan opbouwen.

Als je echt zelfonderzoek wilt doen en kritisch naar jezelf wilt kijken, dan kun je je wel afvragen waarom je (op onbewust niveau) ooit voor een dergelijke partner hebt gekozen. Iemand willen redden is een bekend patroon in ongezonde relaties. Vaak (onbewust) bedoeld om de eigenwaarde van jezelf op te krikken of als afleiding van de eigen leegte en problematiek (wie ben jij als je niet meer voor een ander kunt zorgen?). En het zorgt, zoals Wil ook al zegt, voor ongelijkwaardigheid in de relatie, wat vroeg of laat altijd tot problemen zal leiden.

November 2015 Sanne - 13-02-2019 - 15:33

Dag xanadu , waarschijnlijk reageer ik zo omdat ik dat bij mezelf wel duidelijk zie.
Dynamiek, patronen vanwege hechtingsproblemen met mijn moeder die als rode draad door mijn leven lopen. Twee verloren huwelijken vanuit bindingsangst (exen)en verlatingsangst ( ik dus) en nu dus (her) erkenning van patronen. Ook ik mis mijn huwelijk/ gezin ondanks dat ik er nu met mijn nieuwe partner veel beter / fijner voor sta.
Dat hoort allemaal bij t rouwen en pijn doorvoelen.
Ik vind het dan ook nog erg fijn om hier te lezen / reageren omdat ook ik nog in dit proces zit.

Maart 2016 nance - 13-02-2019 - 15:16