Inmiddels is het 4,5 maand geleden. Dat hier van de een op de andere dag de bom barste. Ik had het niet door, hij wou een keer een weekendje weg, voor zichzelf omdat ik dat ook weleens doe. Alleen ga ik dan altijd op een groepsreis een yoga weekend of een yoga week. Maar hij wou een paar dagen weg, naar Lissabon. Ik vond dat raar want dat soort dingen ga je toch samen doen, nu de kinderen wat ouder worden, 15 en 17. Maar hij wilde dat graag, eerst deed hij het niet uit respect voor mij, maar de volgende dag was er ineens een afschrijving van een ticket naar Lissabon. Vervolgens werd er geen hotel geboekt, dus ik vroeg hemofilie hij daar iemand kende. Daarna kwam er ineens een boeking van hostel in Lissabon voor 12 euro voor twee nachten. Ik was verbaasd omdat hij graag alleen wilde zijn en vervolgens in een hostel ging zitten. Maar ik moest me er maar niet mee bemoeien. Al met al voelde het allemaal niet goed maar ik kon er met mijn denken niet bij. De nacht voordat hij ging kon ik niet slapen, ik ben nog mijn bed uit gegaan om hem in de ochtend een knuffel te geven en hem een fijne reis te wensen. Maar het voelde allemaal niet goed, in de ochtend belde ik mijn moeder en vertelde het verhaal. Ze zei dat ik maar niet zo achter hem aan moest bellen en hem met rust moest laten. Maar het voelde niet goed, ik ben hem gaan bellen en gaan vragen, wat ben je daar aan het doen, ja zei hij ik heb net een pizzaatje gegeten en ben lekker aan het rond kijken. En ik maar wat doe je daar dan, ben je verliefd of heb je een ander. Toen wist hij me door de telefoon te vertellen dat hij niks meer voor me voelde. Ik was helemaal van slag en verdrietig. De kinderen ook verteld wat er met me aan de hand was. Een paar dagen later kwam hij thuis. Eerst kreeg ik een enorme knuffel waar hij me niet los wilde laten. Ik dacht da’s raar voor iemand die niks meer voor me voelt is dit wel een rare knuffel. Vervolgens zijn we op de bank gaan zitten en vertelde hij, ik voel het niet meer en ik kan het niet meer en ben je dan niet boos. Ik zei, ik ben hartstikke boos, als je hier komt en je wil er helemaal niet aan werken, natuurlijk ben ik dan boos, maar wat is dit ben je verliefd of heb je een ander. Ja zegt hij ik heb een ander, was je daarom naar Lissabon, ja daarom was ik naar Lissabon, maar laat het me uitleggen. Ik zeg je hoeft helemaal niks uit te leggen, oprotten, pak je spullen en wegwezen, ik wil je hier niet meer hebben. Toen ging hij op zijn gemakje zijn spullen pakken, ik zeg pak maar wat je nodig heb voor een paar nachten en dan wegwezen. Ja maar zei begrijpt me en we zitten in de zelfde situatie, ik zeg heb je haar geneukt, ja zegt hij. Ik zeg oprotten wegwezen.
En daar ging hij, ik heb zijn fiets nog achter hem aangegooid. Later kwamen de kinderen thuis op zoek naar hun vader. Ik heb ze verteld wat er gebeurd is en dat ik hem het huis uit heb gegooid. Met zijn drieën hebben we gehuild.
Nu zijn we inmiddels wat maanden verder, heb ik hem nog aangeboden om samen in therapie te gaan, maar daar staat hij niet voor open. We hebben eerst geprobeerd met de mediator te scheiden maar dat is niet mogelijk, als je dan zo graag van me af wil laat het dan netjes achter. Maar daar is geen ruimte voor het is alleen maar dat ik dit nog kan doen en dat ik dat nog kan doen en ik ik ik.
Ik ben gestopt met het mediation traject, in het begin denk je wel dat dat kan maar gaande weg van het mediation traject werd het steeds grimmiger. Hij ziet me niet, hij zag me niet in het traject wat hij aan het belopen was en hij ziet me nog steeds niet. Ik ben overgestapt op een advocaat om me in dit traject te helpen want met hem kom ik er niet uit.
Eind november vorig jaar is mijn vader overleden en vier maanden later heb ik mijn man het huis uitgegooid. In de maanden voordat ik hem het huis heb uitgegooid hadden we regelmatig seks, wat ik ook raar vond maar ook fijn. Achteraf zie ik deze periode als dat hij seksueel misbruik van me heeft gemaakt, hij voelde zich goed door haar en ging naar bed met mij. Ik vind het echt schandalig, zo kort na het overlijden van mijn vader dat de man waar je al 28,5 jaar mee samen was zo met je omgaat.
Ik wil deze man niet meer in mijn leven, het is over en uit en dat vind ik vreselijk jammer voor mijn kinderen maar ik moet dit echt doen voor mezelf.
Nieuwleven2.0 - 07-08-2019 - 23:23 |
