@Aapje: ik heb sporadisch hier mijn verhaal gedeeld.
Alles is idd begonnen eind juni 2017 (bom), toen ik intuitief wist dat er van alles mis was in mijn huwelijk van 20 jaar, maar kon er geen vinger op leggen. Iedereen vond ons zo'n voorbeeldige stel met twee prachtige jonge mannen. Maar na 7de reis van hem in een jaar tijd en iedere keer minimaal 2 weken met verschillende redenen/smoezen kon ik zelfs met al mijn naiviteit niet accepteren en vroeg ik hem op de man af of er iets was. Hij werd boos op mij van hoe durf ik hem te wantrouwen, maar ik zag zijn handen trillen en toen had ik mijn antwoord al en ben ik verder gaan zoeken.

Kortom is hij een maand later vertrokken en wilde zsm scheiden. De SM was een ukrainse golddiger van 15 jaar jonger die al de helft van de wereld had afgereisd met hem en die rezen werden betaald uit onze gezamenlijke creditcard, die ik uit mijnsalaris weer afloste.

Vier maanden na zijn vertrek was hij terug met de mededeling dat hij wakker was geworden en niet zonder zijn gezin kon en alles zou doen om de breuken recht te zetten, als ik hem maar een kans gaf en die heb ik gek genoeg gegeven. Mijn oudste zoon was vel tegen zijn terugkomst en uit huis gegaan toen en een jaar niet tegen hem gesproken.

Daarna hebben we het 2 jaar met elkaar volgehouden. Ik was van alles aan het aanpassen in mezelf thuis e.d. maar man was alleen maar met zichzelf bezig. Ik geloof wel dat hij gebroken had met de SM, aangezien hij niets meer te bieden had aan zo een vrouw.

Zijn onverschilligheid en gebrek aan compassie werd mij teveel en

Exact twee jaar nadat hij terug was gekomen, heb ik hem gevraagd/gedwongen weg te gaan. Ik kon het niet meer, ik was op. Ik voelde geen liefde meer en hij was allang gestopt mij lief te hebben, waarschijnlijk ook nooit gehad, zoals hij al die tijd riep. Hij wilde dit leven voortzetten, hij wilde nog tijd, maar twee jaar is heel veel tijd en hij heeft alleen maar laten zien dat hij op de eerste plaats kwam. Iedere dag had hij over zijn onzekere toekomst, zijn 0 pensioen en dat ik alles heb en hij niets. Maar schat dit is toch van ons allebei, maar nee volgens de scheidingspapieren is alles van jou. Maar ik heb jou toch teruggenomen en ik heb de papieren weggestopt en niets mee gedaan. Dit alles werd me teveel en maar ook geen lieve blik, geen waardering, geen kus geen hand vast houden, alleen maar af en toe gebruiken voor zijn fysieke behoeftes.. Ik liet me gebruiken. En al de therapiesessies, waar hij alleen maar zichzelf verdedigde. En laatste sessie samen nam de therapeut mij apart en zei; ga naar onze website en lees de kenmerken van cluster B stoornissen, narcisme. En ik bijna gillend, maar dit heb ik al een jaar geleden geroepen naar de vorige collegatherapeut en zij zei van; alle vrouwen waarvan de man vreemdgaat, noemen ze de man een narcist. Maar zij zei, nee joh, al de eerste sessie toen ik je man mijn hand gaf, dacht ik okay, ik weet wat je bent.....

Eve_juni2017 - 01-04-2020 - 10:45

Ik hoop dat alle mannen na bezinning spijt krijgen en zien wat ze hebben gedaan bij ons maar ik geloof niet ( ben bang) dat alle mannen zover komen. Ik lees iok dat sommige gewoon het pad dat ze hebben genomen blijven volgen omdat ze te laf zijn naar hun zelf te kijken en pijn te voelen.
En eve is normaal dat je je zo klote voelt wij ik denk allemaal snappen dat gevoel van jouw zo en negatief. Eigenlijk zijn de MC negatief zeggen ze.
Ik ben ook vaak ziek van alles en kan spontaan om iets huilen wat me ergens asn herinnerd.
Mijn kind zegt dan mama laat het( idd die reactie alsof het ze niets meer doet)
Mijn zoon zei toen hij de eerste keer dit flikte was ik zo teleurgesteld ( hij had vreemdgaan ontdekt en mijn man zei toen tegen hem verrader)
Nu zegt mijn zoon hij heeft ons niet gewaardeerd dus verdiend ook niets meer. Keihard
( xo ben ik helemaal niet) maar merk dat hij het ook wegstopt of iets praat er ook nooit uit zich zelf over.

Reddeloos - 31-03-2020 - 23:12

Ik hoop dat alle mannen na bezinning spijt krijgen en zien wat ze hebben gedaan bij ons maar ik geloof niet ( ben bang) dat alle mannen zover komen. Ik lees iok dat sommige gewoon het pad dat ze hebben genomen blijven volgen omdat ze te laf zijn naar hun zelf te kijken en pijn te voelen.
En eve is normaal dat je je zo klote voelt wij ik denk allemaal snappen dat gevoel van jouw zo en negatief. Eigenlijk zijn de MC negatief zeggen ze.
Ik ben ook vaak ziek van alles en kan spontaan om iets huilen wat me ergens asn herinnerd.
Mijn kind zegt dan mama laat het( idd die reactie alsof het ze niets meer doet)
Mijn zoon zei toen hij de eerste keer dit flikte was ik zo teleurgesteld ( hij had vreemdgaan ontdekt en mijn man zei toen tegen hem verrader)
Nu zegt mijn zoon hij heeft ons niet gewaardeerd dus verdiend ook niets meer. Keihard
( xo ben ik helemaal niet) maar merk dat hij het ook wegstopt of iets praat er ook nooit uit zich zelf over.

Reddeloos - 31-03-2020 - 23:12