Verschillende waarheden
Alles verandert
Een midlife crisis komt altijd onverwacht en heeft een grote impact. Het leven dat je zolang gekend hebt, bestaat opeens niet meer. Hij en jij horen niet meer vanzelfsprekend bij elkaar.
Er is geen gemeenschappelijke waarheid meer. Je vertrouwen in de liefde is onderuitgehaald. En zelf sta je ook alles behalve stevig op je benen. Je weet inmiddels dat hij een depressie heeft. Maar hij ontkent in alle toonaarden dat er met hem iets mis is. Hij doet denken aan een puber die zich tegen iedereen maar vooral tegen jou afzet. Hij is niet aanspreekbaar op zijn gedrag. Je staat er plotseling alleen voor. Zijn liefde voor jou en zijn betrokkenheid bij jullie gezamenlijke leven lijken verdampt. Hij wil weg.
Waarom wil hij weg?
Hij associeert zijn leven met jou met de dreiging van de depressie. Weg bij jou betekent weg bij de depressie. Weg van het gevoel mislukt te zijn. Want hij kan niet geloven dat jij hem anders ziet dan hij zichzelf ziet. Daarom neemt hij afstand van jou. Jou gevoelsmatig toelaten, betekent de deur weer openzetten voor de depressie. Dat kan hij zich niet permitteren. Zelfs als hij beseft dat jíj bereid bent zijn angsten, onzekerheden en onvermogen te accepteren, verandert er niets. Hij kan die gevoelens namelijk zelf niet accepteren. Die zijn te zeer in strijd met het beeld van mannelijkheid waarmee hij is opgegroeid. Jij wilt voor de relatie vechten. Je stelt voor in therapie te gaan. Maar therapie is in deze fase vaak geen optie voor hem. Hij wil zich niet verdiepen in wat hem werkelijk dwars zit. Hij wil weg. Weg van alles wat hem het gevoel geeft dat hij gefaald heeft.
Waarom krijg jij de schuld?
Als hij in de beginfase toch in therapie gaat, zal hij zich beperken tot gevoelens die hij wel kan toelaten. Zoals boosheid.
En die boosheid is gericht op jou. Een man in midlife crisis zoekt de oorzaak van zijn negatieve gevoelens voornamelijk bij zijn vrouw. Hij heeft het gevoel dat hij altijd erg zijn best heeft gedaan om haar te geven wat ze wilde hebben.
Het feit dat hij zich nu niet meer gelukkig en thuis bij haar voelt, ligt dus niet aan hem, maar aan haar. Dat maakt hem verongelijkt en boos. De verantwoordelijkheid voor zijn relatie met de andere vrouw, legt hij ook bij zijn vrouw. Zij waardeert hem niet genoeg. Ze houdt blijkbaar niet genoeg van hem. Over die boosheid op de huwelijkspartner en de onvrede over het tot nu toe geleide leven, schreef een man na zijn midlife crisis het volgende:
"Kom je hier ooit doorheen? Misschien. Maar niet zonder naar de toekomst te kunnen kijken terwijl je vrede hebt met het verleden. Je moet jezelf leren kennen en jezelf de moeite waard vinden. Als je dat niet kunt, raak je je boosheid nooit kwijt.
En je kunt dan ook niet van je vrouw houden. Eigenlijk ben je boos op jezelf maar totdat je dat onder ogen ziet en daar iets mee gaat doen, blijf je boos op je vrouw. En op bijna iedereen in je omgeving. Je zult alleen zijn"
Het herschrijven van de huwelijkshistorie
Als vrouw van een man in midlife crisis merk je iedere keer dat jullie contact hebben, dat zijn waarheid totaal verschillend is van de jouwe. Het lijkt wel of jullie allebei in een ander huwelijk hebben gezeten. Alsof hij in zijn woede en zijn behoefte om zich te rechtvaardigen de hele huwelijkshistorie is gaan herschrijven. Soms met de conclusie dat het huwelijk van het begin af aan niet gedeugd heeft.
Als vrouw doe je er goed aan om in het contact met je midlife crisis man altijd te beseffen dat zijn 'waarheid' over jullie huwelijk heel anders zal zijn dan de jouwe. Vaak zal zijn visie op alles wat er volgens hem wel en niet tussen jullie gebeurd is je ronduit verbijsteren. Of woedend of intens verdrietig maken. Maar laat je daardoor niet meeslepen. Ga er niet tegen in en betrek het niet op jezelf. Laat hem zijn waarheid en hou zelf vast aan de jouwe.
