@Daphne...in reactie op wat jij bij 'twintig valse verzoeningen' schrijft...

Jij betrekt wat ik daar zeg heel erg op jezelf. Alsof je jezelf moet rechtvaardigen. Dat hoeft niet. Ik zie het als mijn taak om steeds de achterliggende patronen in gedrag te benoemen. Het is dan aan jou en de andere lezers om te kijken of je daar naar kan handelen.

In het begin kan vrijwel niemand dat. Dan zitten vrouwen te veel vast in hun eigen gevoelens, woede en waarheid. Maar naarmate vrouwen daar meer achter/overheen kunnen kijken, kunnen ze beter de AGS toepassen en ook inzien dat hoe kwetsend en pijnlijk het gedrag van hun man ook is, dit niet bedoeld is om hun pijn te doen. Want de
keiharde waarheid is helaas dat mannen met een mlc vrijwel nooit in staat zijn zich om de gevoelens van hun vrouw te bekommeren. Ze zijn alleen bezig met hun eigen gevoel, hun eigen waarheid.

Vrouwen die blijven verwachten dat hun man zich 'normaal'gedraagt, ontkennen in feite dat hun man in een midlifecrisis zit.

Die ontkenning is trouwens heel logisch. Want het doorvoelde besef dat je man in een midlifecrisis zit, betekent echt beseffen dat je er alleen voorstaat en dat je oude leven en je oude idealen voorgoed voorbij zijn.

Door dat besef word je vaak met volle kracht in je eigen oude pijn teruggeworpen. En blijkbaar is dat vaak nog pijnlijker en troostelozer dan je emotioneel steeds blijven bezighouden met je mlc'er.

2012 get-real - 10-04-2019 - 13:18

@xanadu;dank voor jouw tips.
Gelijk boek besteld.

Maart 2016 nance - 09-04-2019 - 14:23

Mooie post Sanne, in het boek “ Patronen doorbreken” komen ook veel van dat soort aspecten aan bod. Je leert jezelf herkennen in een aantal kinderen met daarbij het lijstje valkuilen en tips hoe dat te doorbreken. Ik heb gemerkt dat het een hele lange weg is om dat te kunnen doorbreken. Je bent continue bezig met je hoofd en je gevoel te corrigeren. Waar komt dit vandaan wat ik nu voel? Is een vraag die ik me zo’n beetje dagelijks stel. Alles gaat een laag dieper dan het verdriet om de MLC. Ik ben daardoor een relaxter persoon geworden. Ik zorg beter voor mezelf, leef meer in het nu ipv in een denkbeeldige toekomst.Dat is een enorme winst die de MLC jou als vrouw geeft. Je geestelijke groei.

Xanadu 2017 - 09-04-2019 - 11:51

@Nance iets weten is helaas niet genoeg om het te verwerken en het een plek te geven. Daarvoor moet je echt bij die pijnlijke gevoelens komen. Je leest overal dat je als kind gevoelens die te overweldigend en te pijnlijk zijn, heel goed en ver kunt wegstoppen. En dat je dus ook niet zo maar 1,2,3 weer boven haalt. Ik heb dat ook zo ervaren. Sinds een dik jaar geleden komen die kindgevoelens bij mij aan de oppervlakte. Overigens zijn dit niet alleen maar pijnlijke gevoelens maar ook gevoelens van vreugde, spontaniteit en levenslust (die je vaak tegelijkertijd met de pijn ook begraaft, ik herken vaker wat Madelief daarover schrijft ). Maar toen had ik al heel wat gedaan, ik was naast trainingen bij Hannah Cuppen, ook bezig met een intensief 2-jarig innerlijk kind traject. En het komt in vlagen, in een periode komt er een en ander boven. Dan is het weer een tijdje stil en opeens stoot je weer op een diepere laag.

Wat heeft dat te maken met de mlc van je man? Alles wat onbewust is, bepaalt de (negatieve) dynamiek in een relatie. Heb je van je ouders niet genoeg steun en liefde gekregen, dan claim je dat vaak (onbewust) bij een partner, wat de relatie niet ten goede komt. Vaak doen beide partners dat bij elkaar, omdat het makkelijker is om voor een ander te zorgen dan bij je eigen pijn te zijn en die te helen. Je bent dan meer een ouder voor elkaar dan dat je een volwassen partnerrelatie hebt. Dat is waarom ook Get Real er altijd zo de nadruk op legt dat het belangrijk is te werken aan je eigen fundament, je eigen autonomie.

En waarom je in een nieuwe relatie nog steeds bezig bent met mc'er? Een sluitende diagnose kan ik natuurlijk niet stellen. Maar in de cursussen van Hannah Cuppen heb ook ik deze vraag herhaaldelijk in een opstelling gesteld. En er kwam altijd uit dat je een stuk van jezelf meer moet zien en liefhebben. Misschien zit je nog altijd met het feit íngewisseld zijn voor een ander'en verwacht je van mc'er toch nog een stukje erkenning dat jij wel de moeite waard bent. Dan heb je dus nog te werken aan een stukje eigenwaarde en zelfliefde. Of misschien is er in je nieuwe relatie sprake van wat bindingsangst omdat je nieuwe partner veel dichterbij komt dan dat jij gewend bent en los je dat op door je bezig te houden met je ex...Who knows? Ik vind het een fijne gedachte dat je hier wel iets aan kunt doen door aan jezelf te werken en je eigen autonomie te versterken.

November 2015 Sanne - 09-04-2019 - 10:18

Ik denk dat het heel normaal is dat je als (ex)partner van een mlc’er nog veel bezig bent met de verschrikkelijke ervaringen die zijn MLC teweeg brengen. Je moet deze uiterst traumatische ervaring toch uiteindelijk een plekje kunnen geven en dat lukt helaas niet zomaar. Echter loop je het risico dat je dan ook nog teveel met je mlc’er bezig bent en niet aan jezelf toekomt. Loslaten wat er ooit was en kijken naar wat er nu is kan je alleen maar verder helpen maar is voor veel vrouwen een hele zware stap. De reddersrol van de vrouw, denkend dat ze nog een beetje controle in de situatie heeft zit vaak zo diepgeworteld dat het haast onmogelijk is deze stap te nemen. Als je man verwikkelt is in een heftige MLC maakt het niet uit wat je tegen hem zegt of doet, het maakt niet eens uit wat hij op sommige momenten tegen je zegt of doet. Zolang hij zijn onvrede niet volledig bij zichzelf zoekt valt er gewoon niets te redden en zal je daar zelf vrede mee moeten krijgen. Ik plaats deze posting bewust in het gastenboek omdat ik denk dat er best veel vrouwen zijn die net als mij denken dat een sterke relatie een MLC wel zal kunnen overleven. Het maakt niet uit hoe sterk je relatie voorheen was, het maakt zelfs ook niet uit hoe je man altijd was. Het gaat er alleen nog maar om hoe je relatie en je man nu is en daar zal je als partner je eigen gedrag ook op moeten gaan aanpassen. Hoeveel liefde er ook nog voor je man zit, hoeveel liefde je hem ook nog geeft, hij kan het gewoon niet meer voelen..en jij kan hem hier helaas niet in helpen..

dec 2013 Aapje - 09-04-2019 - 09:53