De Vondst Op Het Strand
HET BOEK IS TE BESTELLEN VIA DE LINK HIERONDER
Dit boek is de voorganger van Mannen in Midlifecrisis. En achteraf gezien kan ik niet anders dan constateren dat mijn zoektocht in het verhaal zeker ook midlifecrisisachtige elementen had.
Blijkbaar was ik niet zo tevreden met de status quo van mijn leven en de liefde als ik mezelf toen voorhield. Waarom zou ik anders willen onderzoeken of sommige dingen ook anders konden zijn in de liefde. Of ík anders kon zijn.
Ik hield van mijn partner en van het leven dat we samen opgebouwd hadden. Maar toch was er in sommige opzichten ook een gevoel van stagnatie, van niet verder komen.
Op het internet voelde ik me blijkbaar veilig genoeg om me echt bezig te houden met mijn vragen en onzekerheden in de liefde. Logisch want niemand kende me daar en ik had er dus niks te verliezen.
Al snel bleek dat ik door het schrijven toegang kreeg tot een deel van mezelf dat anders niet of veel minder naar de oppervlakte kwam. En dat de interactie met Zee en anderen me dwong om meer tot de kern te komen dan bijvoorbeeld schrijven in een dagboek.
Schrijven op het internet voelde ook veilig omdat iedereen kon meelezen. Ook mijn partner en
die van Zee. Want die wisten er allebei van. Die openbaarheid leek me wel een noodzakelijke voorwaarde voor het experiment dat ik voor ogen had.
De grote vraag is natuurlijk of een verhaal als dit een boek oplevert dat ook voor andere vrouwen interessant is. Hebben mijn gedachtes, gevoelens, ervaringen en dilemma's genoeg raakvlakken
met de beleving van andere vrouwen?
In dit verhaal zul je geen antwoorden vinden. Wel vragen over wat je mag en kan verwachten in de liefde. Millie en Zee vertolken daarin andere standpunten. Hoewel het misschien verleidelijk is de een of de ander gelijk te geven, is het interessanter je af te vragen waar je zelf staat/stond in je eigen relatie. En of die stellingname je ook gebracht heeft waar je naar zocht.
Vrouwen die het verhaal lazen, noemen als steekwoorden: origineel, verrassend, creatief, haarscherpe analyses, bijzondere interactie tussen Zee en Millie, soms confronterend, soms ontroerend. Maar ze vonden het ook een rollercoaster, erg informatiedicht met maar weinig rustpunten. Het is dus geen boek om in één ruk uit te lezen.
Het boek heeft 296 pagina's. De omslag en de inhoud zijn geillustreerd met foto's van Millie en Zee.
